Kişinin yaşadığı maşer içre kıymeti olan , kabiliyet, tasarruf ve öteki davranış biçimlerini vüruttirdiği vetirelerin tüyöneten.
Terbiye, önceden saptanmış esaslara gereğince insanların davranışlarında belli vürutmeler sağlamaya yarayan planlı etkisinde bırakır sürecidir.
Terbiye; ferdin davranışlarındaki yaşantısı yoluyla kasıtlı olarak ve isteyerek değhizmetme meydana getirme sürecidir.
Görüldüğü kabilinden eğitimin bir çok tanılamamı binalabilmektedir. Ancak, günümüzde çoğunlukla tercih edilen tanılamam:
“Kişinin davranışında, kendi yaşantısı yoluyla ve kasıtlı olarak istenilen yönde( eğitimin yalnızçlarına amelî ) değhizmetme meydana getirme sürecidir.” Şeklindedir.
Bu aşinalık gereğince;
· Terbiye bir vetiretir.
· Terbiye sürecinde, ferdin davranışlarının istenilen yönde değhizmettirilmesi yalnızçlanmaktadır.
· Davranışlarındaki değhizmetme kasıtlı olarak gerçekleştirilmektedir.
· Terbiye sürecinde ferdin kendi yaşantıları esastır.
EĞİTİMİN SÜRECİ
Eğitimin üç asıl öğesi vardır.
1. Ammaç
2. Öğretme ve öğrenme etkinlikleri
3. Bileğerlendirmeler
Terbiye yalnızçla başlar, öğretme-öğrenme etkinlikleriyle devam paha ve istimara ile son bulur. Sürecin bu mantığı tam kültürler bâtınin özdeşdır. Ammaçların içeriği ve öğrenme bâtınin kullanılan öğretme şekilleri kültürden kültüre gereğince değhizmetebilir, lakin sürecin doğası değhizmetmez.
Terbiye kapsamı ve tanılamamlanması açısından çok geniş bir kavramdır. Tarih süresince biryoğun filozof ve eğitimci, eğitimin ne olduğuna dayalı farklı farklı tanılamamlamalarda bulunmuşdolaşma. Hasetmüzde ise eğitimin ikrar edilen standart tanılamamı şudur: Terbiye, ferdin davranışlarında kendi yaşantıları yoluyla kasıtlı olarak istendik davranış değhizmetikliği meydana getirme sürecidir. Bu tanılamamlama ekseninde eğitimin umumi hatları çizilebilir. Bu tanılamamlamanın içre eğitime dayalı temelı önemli kavramlar vardır. Özellikle “kendi yaşantıları yoluyla”, “kasıtlı olarak”, “istendik davranış değhizmetikliği” ve “müddetç” kabilinden kelimeler eğitimin ana taşlarıdır.
Terbiye, kişi bâtınin ömür boyu devam fail bir vetiretir ve davranışlarda tadil meydana getirir. Bu davranış değişimleri ise ferdin kendi tecrübelerine dayanır. Davranış değişimleri istendik yani beklentilere ve hedeflere amelî olabileceği kabilinden istenmedik yönde de vürutebilir. Terbiye sürecinin hizmetletilmesi ise kasıtlı yani programlı ve programlı olabileceği kabilinden vürutigüzel de mümkün. Kasıtlı olarak yapılan eğitime formal terbiye, vürutigüzel yapılan eğitime ise informal terbiye denir. Daha açıklayıcı bir örnek verirsek okul, dershane, terbiye merkezleri kabilinden mekânlarda verilen terbiye formal; ferdin kendi çevresinden edindiği ve planlı programlı olmayan terbiye ise informal eğitidir. Yani terbiye yalnızca okullardaki öğrenmelerle sınırlı değildir.
Terbiye Türleri
Terbiye türlerine gereğince sınıflandırıldığında formal ve informal terbiye çıkmak üzere iki tür ortaya çıkar. Formal terbiye okullarda ya da kurumlarda belli bir maksat ve izlence çerçevesinde gerçekleştirilir ve bu terbiye tipinin belli bir amacı vardır. Bu düzende terbiye süreci idari bir ekip ve eğitmenler tarafından planlanır. İnformal terbiye ise kendi kendine vüruten ölçüsüz ve programsız yapılan eğitimdir ki birey bu eğitimi içtimai çevresinden gizil olarak edilir.
Terbiye Sistemi
Terbiye, bir dizge olarak ele düzenındığında ise terbiye sisteminin üç asıl ögesi bulunmaktadır: Bunlar kaynaklar, vetireler ve çıktılardır. Referans; eğitimin beslendiği öğretmen, öğrenci, bina, tesisat, maliyet, personel kabilinden fiziksel unsurlardır. Süreç; okul içre gerçekleştirilen dersler, öğrenme yaşantıları ve ders aktiviteleridir. Çıktılar ise bireyde marifet, yeterlilik, mezuniyet, imtihan özları kabilinden istenilen davranış değhizmetiklikleridir.
